Rabu, 07 Mei 2014

Contoh Cerkak


NEKAD
Dening Angga Oktyashari

          Aku urip neng keluarga sing tentrem. Ing dina liya aku entuk kabar nek ibuku wis ora ana neng donya iki, ibuku dimakamke engko jam loro awan.
          “Uwis nduk, rasah nangis meneh, ora ana gunane kowe nangisi uwong sing wis ora ana neng donya iki, luwih apik awak dhewe dongani ibu neng alam kono, ben diterima neng sisi Gusti ALLAH swt.”
          “Inggih mbak, kula mboten nangis maleh kok mbak, aku wis ikhlas kang ditinggal ibu neng kene dhewe karo mbakku sing paling ayu dhewe. Hehe ”
          “Sah alay ngono to nduk, aku ki ora ayu. Yo wis yo nduk melu aku maca surat al-qur’an kanggo ibu.”
          “Hehe.. inggih mbak.”
          Mbanjur wektu uwis nunjukke pukul loro awan, ibuku dimakamke ora adoh saka ngomahku. Neng kana pas rampung dimakamke, aku weruh cah lanang sing bagus lan sing dhuwur dhewe, aku pengen kenalan karo dheweke nanging aku isin arep nyeraki dheweke. Emm.. kayane aku seneng karo dheweke deh. Semoga ing lain wektu aku isa kepethuk dheweke meneh.
          Ing dina liya aku karo mbakku lagi ngobrol asyik kanthi akhire dadi kerengan, padahal kuwi ming masalah sepele dadi gedhe.
          “Mbak aku pengen duwe hp meneh.”
          “Emang pengen duwe hp apa nduk, terus hp mu sing kuwi arep tak nggo ngapa nduk.”
          “Yo kan aku pengen duwe hp loro mbak, hehe.., kuwi lo mbak hp sing paling apik dhewe.”
          “Walah.. nduk.. nduk.. duwe hp akeh ki ben ngapa to nduk, hp siji we wis cukup kok, la hp apa kok nduk, akukan yo ora reti to hp sing paling apik dhewe ki.”
          “Hayo ben to mbak aku duwe hp loro, kuwi lo mbak hp sing mereke apple.”
          “O… hp kui to nduk.”
          “Ho o mbak, tukokke yo mbak, hehe..”
          “Emang regane piro nduk?”
          “Sekitar pitung yutonan mbak.”
          “La kok larang banget nduk, terus kuwi duwit kabeh po nduk, kok akeh banget ki?”
          “Hayo to mbak, mosok godhong kabeh  mbak, nek mbake ora nglucon to.”
          “Aku ra nglucon nduk, yakin kuwi nduk regane semono kuwi.”
          “Yakin mbak, nek ora percaya ki tak bukakke rega-regane hp apple.”
          “Walah nduk, kuwi kurang larang regane nduk.. nduk..”
          “Hehe.. la aku pengen banget e mbak, tukokke yo mbak, plis.”
          “Yo.. tapi nganggo duwit tabunganmu to nduk, masalahe aku rong diwenehi gaji karo dhuwuranku nduk.”
          “Yo ora to mbak, tabungankukan nggo bayar sekolah barang mbak, dadine nganggo duwite mbakku sing paling ayu dhewe, hehe..”
          “Yo sesuk yo nduk nek aku wis duwe duwit.”
          “Yo ora yo sesuk kok mbak, aku ki pengen hp apple kuwi saiki mbak, ben aku koyo kanca-kancaku sekolah sing do duwe hp apple mbak!”
          “Aku ki rong bayaran nduk, mbok sabar ngapa nduk, sesuk yo tak tukokke kok nek aku wis duwe duwit, terus rasah melu-melu kancamu ngapa nduk, gengsi pa nduk.”
          “Emoh sesuk mbak, ning saiki mbak, yo ben mbak aku melu-melu kanca-kancaku, wek.” “O iya mbak, aku seneng karo cah lanang sing bagus lan dhuwur dhewe lho mbak.”
          “Sapa kuwi nduk?”
          “Kuwi lo mbak cah lanang sing ana neng makame ibu wingi, aku pengen ketemu meneh karo dheweke mbak.”
          “La apa kowe kenal karo dheweke nduk?”
          “Yo ora sih mbak, hehe.. neng piye yo mbak carane aku isa ketemu dheweke meneh?”
          “Yo nek pancen kowe seneng karo dheweke, mending kowe goleki wae nduk.”
          “O iya nduk, aku metu kerja sikek yo nduk, jaga ngomah lo nduk, nek arep metu, lawange dikunci.”
          “Iya mbak, yo wis mbak, ati-ati neng dhalan yo mbak.”
          “Yo wis, assalamu’alaikum”
          “Wa’alaikum salam mbak”
          Sak uwise mbakku lunga, aku langsung mikirke piye carane ben aku isa ketemu cah lanang sing tak senengi kuwi. Yen wingi pas aku ketemu cah lanang kuwi neng pemakamane ibuku, berarti ana kemungkinan aku bisa ketemu karo cah lanang kuwi neng pemakaman, yen ngono….. berarti…..
          Ing dina liya para warga padha kaget, amarga ana berita neng keluargaku.
          “Nduk… nduk… rene dilit.”
          “Wonten napa pak, kok bingung lan panik ngono pak?”
          “Kowe ngerti ora nduk?”
          “Ngertos menapa nggih pak?”
          “Mbakyumu uwis ora ana.”
          “Inggih po pak, kok saged, padahal wingi saras-saras mawon lo pak.”
          Sak uwise krungu wara-wara seka Pak Joko, aku langsung bali neng ngomahku. Sak durunge tekan ngomah, aku weruh neng ngarep omahku uwis akeh uwong sing do layat. Mbakku dimakamke jam loro awan. Wektu uwis nunjukke pukul loro awan, mbakku dimakamke neng cerak makame ibuku. Saiki aku uwis ora duwe sapa-sapa meneh, aku ming sebatang karang neng kene. nanging neng pemakamane, aku weruh cah lanang sing bagus lan sing dhuwur dhewe kuwi.


RAMPUNG

Tidak ada komentar:

Posting Komentar